حیران شدم

دل از چه می گردی بی پروا

سر به تن نداری و نمی ترسی

چشم بر دل نداری نمی بینی

اینجا دل میفروشند به روز

حیران شدم...

با سکوت فریاد دنیا را شکستم

 

طوفانی شد که خود نیز شکستم

نمی ترسم از دنیای تنهایی

خدا ای دارم تنهای مطلق

تنها امید دل طوفانی ماست

تنها راه نجات از دنیاست 

خدا 

حیران شدم...

دل از چه می گردی بی پروا

سر به تن نداری و نمی ترسی

چشم بر دل نداری نمی بینی

اینجا دل میفروشند به روز

حیران شدم...

بهترین امید زندگی اینه که میگذره. و هر روز کوتاه تر میشه

حیران شدم...

بهار می آید

بهار می رود

تابستان. پاییز و زمستان

باز بهار

و من کجای دنیا هستم

هنوز سر گشته دنیا

تنها باید گذشت

از روزگار باید گذشت

نگذشتیم و روزگار ازما گذشت

شدیم قربانی دنیایی فانی

حیران شدم...

زندگی در پیچ و خم روزگار می گذرد

 

ما هم در پیچ خمش آبدیده شویم

 

چه گران می شود این زندگی بر ما

 

نیاموختیم زندگی ولی آبدیده شدیم

 

 

حیران شدم...

بهار می آید   بهار می رود تابستان. پاییز و زمستان باز بهار   و من کجای دنیا هستم هنوز سر گشته دنیا تنها باید گذشت از روزگار باید گذشت نگذشتیم و روزگار ازما گذشت شدیم قربانی دنیایی فانی حیران شدم...

گاهی حتی نمیشه نوشت   شاد نیستی و بیهوده میگذرانی   غمگین نیستی و بازبیهوده   چه درد عجیبی داره   بیهوده بودن   حیران شدم...

تکیه بر دیوار زده بود

انگار منتظر بود

 

سر بالا گرفت رفت

چند سال گذشت باز. همانجا بود

سر بالا گرفته بود و منتظر

 

شاید منتظر معجزه از خدا بود

حیران شدم...

گشتم حیران دنیا

آه و افسوس این دنیا

خدا کجایی کجایی

غم شده هم سفره یه من

خدایا کجایی کجایی

میدانم کفر گفتم

تو بودی. من نبودم

لحظه از دنیا جدا نبودم

حیران شدم...